Ο Θοδωρής είναι ένα ζωντανό παράδειγμα του πόσα μπορεί να κάνει όποιος έχει θέληση και όρεξη για ζωή. Ένα τροχαίο ατύχημα που είχε στην ηλικία των 25 ετών, είχε σαν αποτέλεσμα να χάσει το δεξί του πόδι πάνω από το γόνατο. Η νέα του κατάσταση τον οδήγησε να ασχοληθεί με τον αθλητισμό για άτομα με αναπηρία, με προσανατολισμό τη θάλασσα. Με την κατάλληλη προπόνηση και καθοδήγηση από τους προπονητές του και την ομάδα του κατάφερε να συμμετάσχει σε τρεις Παραολυμπιάδες (Πεκίνο, Λονδίνο, Ρίο) στο άθλημα της ιστιοπλοΐας, κερδίζοντας διάκριση και στις τρεις διοργανώσεις. Λίγους μήνες πριν την συμμετοχή του στους Παραολυμπιακούς του Ρίο, ξεκίνησε την προπόνηση στο καγιάκ, με στόχο τη συμμετοχή του ξανά στους Παραολυμπιακούς, μέσα από ένα άλλο άθλημα, πάντα με κοινό σημείο την αγάπη για τη θάλασσα. “Αυτή η αγάπη τους τελευταίους μήνες έφερε μια ακόμη πρόκληση”, λέει ο ίδιος. “Να μπορέσω να κάνω surf και να νιώσω αυτήν την απίστευτη αίσθηση να πιάνεις το κύμα”. Και πώς θα μπορούσε να μην θελήσει να σερφάρει, αφού ο Θοδωρής κατάγεται από τον Αγρίλη, ένα από τα πιο δημοφιλή spot της Πελοποννήσου;
Πώς είναι μια τυπική ημέρα σου;
Καθημερινά η προπόνηση μου αρχίζει στις 13:00 με γυμναστήριο και μετά πρόγραμμα στη θάλασσα με το καγιάκ μου και τελειώνει στις 18:00. Μετά επιστρέφω στο σπίτι για ξεκούραση και παιχνίδι με τη μικρή μου κόρη. Η προπόνηση είναι πέντε φορές την εβδομάδα και έτσι μου μένουν δύο μέρες ελεύθερες για να κάνω surf ή SUP.
Πέρα από τα αθλήματα της ιστιοπλοΐας και του καγιάκ, κάνεις και άλλες δραστηριότητες στη θάλασσα. Πώς ασχολήθηκες με το SUP;
Το SUP ήρθε στη ζωή μου από το ενδιαφέρον που είχε για αυτό η σύζυγος μου. Στην πορεία είπαμε ότι θα ήταν ωραία να κάνουμε βόλτες μαζί, και έτσι άρχισα να σκέφτομαι πώς θα βρω τρόπο να ισορροπήσω πάνω στη σανίδα. Η πρώτη σκέψη ήταν να βάλω στο κέντρο της σανίδας ένα σωλήνα με μια σέλα ποδηλάτου και να κάθομαι, ώστε να μπορώ να κάνω κουπί. Μετά από συζητήσεις με φίλους κατάλαβα ότι δεν θα ήταν λειτουργικό, γιατί πρέπει να βάζεις πίεση με τα πόδια και στις δύο πλευρές. Έτσι ήρθε η λύση να βάζω στη θάλασσα ένα τεχνικό μέλος που δεν έχει κάποιο ειδικό μηχανισμό, απλά μου προσφέρει στήριξη για ισορροπία. Άρχισα, λοιπόν, να κάνω προπόνηση με τη σανίδα ισορροπίας, ώστε να με βοηθήσει στο SUP και παράλληλα δημιουργήσαμε με την εταιρεία που κατασκευάζει προσθετικά μέλη, ένα τεχνητό μέλος να με βοηθήσει σε αυτό που θέλω να κάνω.
Πότε και πώς μπήκε το surf στη ζωή σου;
Το surf μπήκε στη ζωή μου αρχικά με ένα bodyboard, με το οποίο προσπαθούσα να πάρω τα πρώτα μου κύματα. Αυτή η απίστευτη αίσθηση με έκανε να ψάξω και να βρω ότι υπάρχει για πρώτη φάση μια σανίδα που μπορείς να σερφάρεις καθιστός. Έτσι, ήρθα σε επαφή με τον υπεύθυνο ανάπτυξης για surfers με αναπηρία της ISA, ο οποίος μου έδωσε τις κατάλληλες οδηγίες και παράλληλα με έφερε σε επαφή με τον πρόεδρο της HSSA, τον Μπάμπη Σαββάκη. Μετά από συζητήσεις και επικοινωνία με εταιρείες που κατασκευάζουν τέτοιες σανίδες, φέραμε στην Ελλάδα το πρώτο custom waveski για αθλητές με αναπηρία. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω ότι η ISA έχει βάλει σαν στόχο την ένταξη του surf στους Παραολυμπιακούς αγώνες. Ο εκπρόσωπός της θεωρεί πολύ σημαντικό ότι υπάρχει αθλητής από την Ελλάδα που ενδιαφέρεται να ασχοληθεί και η HSSA θα κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να βοηθήσει σε αυτή την προσπάθειά μου.
Ποιες είναι οι καλύτερες στιγμές σου στο νερό μέχρι τώρα;
Τις καλύτερες στιγμές στο νερό τις έχω ζήσει με την ομάδα μου στην ιστιοπλοΐα, γιατί δουλέψαμε αρκετά και μόνοι μας, για να μπορέσουμε να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο. Τα αθλήματα που έχουν σχέση με το νερό για ένα παιδί/αθλητή με αναπηρία του δείχνουν και του μαθαίνουν παράλληλα ότι όλα στη ζωή θέλουν φαντασία, να σκεφτείς και να βρεις τους τρόπους να τα ζήσεις. Σε ό,τι αφορά στο surf, νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το πρώτο κύμα που πήρε. Μετά από αυτό κατάλαβα γιατί όλα αυτά τα παιδιά κάνουν τόσα χιλιόμετρα σε μια μέρα για να ζήσουν αυτή την απίστευτη αίσθηση που νιώθεις όταν πιάνεις το κύμα! Νομίζω ότι το surf είναι ένα άθλημα όπου οι προκλήσεις δεν σταματούν ποτέ.
Ποια είναι η γνώμη σου σε ό,τι αφορά στο surf στην Ελλάδα;
Δεν περίμενα ότι στην Ελλάδα θα υπήρχε τόσος κόσμος να κάνει surf και τόσα πολλά spots που να βγάζουν τόσο ωραίο κύμα. Νομίζω ότι με τον ενθουσιασμό που υπάρχει από τον κόσμο, εκτός από σχολές εκμάθησης και camps, με βάση την εμπειρία μου σε άλλο άθλημα, πρέπει να αυξηθούν οι αγώνες στην Ελλάδα για να ανέβει το επίπεδο και να μπει στο μυαλό του Έλληνα το τρίπτυχο προπόνηση- προγράμματα-στόχος, εκτός του fun.
Ποιος είναι ο προσωπικός σου στόχος σε σχέση με το surf;
Ο στόχος μου είναι να μπορέσω να πάρω όλη αυτήν την απίστευτη ενέργεια που σου δίνει η θάλασσα κάνοντας surf. Θα ήθελα πολύ να καταφέρω να σερφάρω στον Αγρίλη, δηλαδή στο μέρος όπου μεγάλωσα. Παράλληλα με τη βοήθεια της HSSA και της ISA, να μπορέσω να έχω συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Adaptive Surfing 2019 στην Καλιφόρνια, για να αποκτήσω περισσότερη τεχνογνωσία πάνω σε αυτό το υπέροχο και συναρπαστικό άθλημα! Η επόμενη χρονιά θα είναι ακόμα πιο δύσκολη και ενδιαφέρουσα, γιατί ο στόχος θα είναι να σηκωθώ όρθιος πάνω σε μια σανίδα και να πιάσω το κύμα.